Był kandydatem do roli profesora Harringwaya Hawlingawa w filmie "
Milcząca gwiazda", jednak komunistyczni urzędnicy nie zaaprobowali aktora z zachodniego państwa Europy. Ostatecznie angaż otrzymał
Oldřich Lukeš.
Luis Buñuel chciał obsadzić go w filmie "
Śmierć w ogrodzie", w którym miałby wystąpić wraz z żoną -
Simone Signoret, ostatecznie Montand nie zagrał w projekcie, gdyż jak stwierdził ich małżeństwo jest zbyt sławne by grać we wszystkim razem.
Zaoferowano mu rolę Andre Devereaux w filmie "
Topaz", ale odrzucił tę propozycję. Angaż otrzymał
Frederick Stafford.
W 1981 roku przewodniczył 6. ceremonii wręczania Cezarów (Francja).
Zmarł na atak serca w Senlis (Francja). Został pochowany na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu (Francja).
W 1987 roku przewodniczył jury 40. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes (Francja).
Wydał następujące albumy:
- 1952 r. - "Yves Montand chante…";
- 1953 r. - "Montand chante Paris"; "Yves Montand chante ses dernières créations"; "Récital 1953 au Théâtre de l'Étoile";
- 1954 r. - "Yves Montand chante ses derniers succès";
- 1955 r. - "Y. Montand";
- 1958 r. - "Récital 1958 au Théâtre de L'Étoile de Paris";
- 1960 r. - "Dansez avec Yves Montand";
- 1961 r. - "Rengaine ta rengaine";
- 1962 r. - "Yves Montand chante Jacques Prévert";
- 1963 r. - "Chansons populaires de France par Yves Montand";
- 1968 r. - "La bicyclette";
- 1981 r. - "Montand d'hier et d'aujourd'hui";
- 1982 r. - "Olympia 81".
Jego ciało było ekshumowane ponieważ po śmierci toczyła się sprawa o ustalenie ojcowstwa i pewna kobieta twierdziła, że to Yves jejst ojcem jej córki. Jednak badania DNA to wykluczyły.
W 1989 wsparł energicznie "Solidarność" przemawiając na dziedzincu Uniwersytetu Warszwskiego. Agitował na rzecz opozycji demokratycznej.
Ma dwoje starszego rodzeństwa: siostrę Lydię i brata Juliena.