Hmm... to zależy od dziecka, od jego wychowania/stopnia wrażliwości.
W filmie są ukazane takie motywy jak samookaleczenie, zdychanie rannego zwierzęcia, patroszenie ogromnej ryby, potwory chcące jeść ludzi, etc. Wątków wojennych pewnie nawet nie dostrzeże. Obrazowo absolutnie nic przejaskrawionego - tam gdzie powinna pojawić się krew - tam jest to pokazane. Jak ktoś oglądał np. Księżniczkę Mononoke to wie mniej więcej czego się spodziewać.

dziękuję bardzo za odp, księżniczkę Mononoke oglądaliśmy i rzeczywiście kilka razy synek musiał zasłaniać oczy. Boję się, że będzie chciał wyjść z sali, więc poczekam aż będzie na Vod. W domu zdecydowanie będzie "bezpieczniej".

jak miałem 7 lat to predatora i obcego oglądałem czy inne terminatory. Serio to taki problem z dziećmi jest w obecnych czasach?

Nie z dziećmi, bardziej z rodzicami. Jak myślisz, dlaczego wielu młodych ludzi potrzebuje psychologa według ekspertów? No właśnie. W takich czasach żyjemy. Ludzie alienują się, bardzo często na własne życzenie, unikając wszelkich kontaktów z naturą oraz innymi ludźmi, żyjąc w swoich bańkach dobrobytu i komfortu. To i mamy tego efekty.

Ja w wieku 8 lat oglądałam wszystkie części Laleczki Chuky i Friedego Krugera. Wyszłam na ludzi ;) Ale… rzeczywiście nasi rodzice nie mieli takiej świadomości jak my dzisiaj. Dlatego jeśli są jakieś drastyczne sceny przez które synek miałby mieć koszmary czy się bać, to wolę mu oszczędzić

Asz_Musialem dzisiejsze dzieci to płatki śniegu, młodzież też.

Nie płatki śniegu, a jedynie mające nieco większą wrażliwość. Nie każdy musie mieć ją na poziomie prostego cepa.

"nieco" XDDDDDDDD

Podpinam się pod xDDDD powyżej

Klasyk: ojciec w domu napitalał pasem, to będzie taki człowiek wmawiać wszystkim wokół, że to spoko i teraz dzieci takie delikatne.

No nie winię, ale panowie - świat idzie do przodu. To Wy zostaniecie w tyle ze swoimi archaicznymi poglądami.

Na nic więcej nie liczę, niż proste "xD", bo i więcej nie ma co się spodziewać.

Pewnie, ktoś się nie zgadza to od razu dopowiadaj sobie historyjkę dodając 'klasyk', byle tylko było zgodne z własnymi urojeniami. xD najlepiej określa takie odklejki

Wskaż tą odklejkę, bo inaczej to Twoje majaki są urojeniami. Może wystarczy przestać izolować się od ludzi, żeby dowiedzieć się, że większa wrażliwość nie trzeba zaraz określać "płatkiem śniegu".

Nie mam ochoty rozpisywać się na 30-50 zdań w celu edukowania bardziej topornych, sorry. Może pewnego dnia sam dojdziesz do tego lub komuś będzie się chciało poprowadzić dysputę

Tak

Moim zdaniem niekoniecznie jest to film dla dziecka. To film, który stoi metaforami, niezwykła atmosfera i pięknymi obrazami, natomiast po seansie wraca się do domu z paroma tematami do przemyślenia. Nie jestem pewna czy linia fabularna może być dla dziecka wciągająca. Jest też w nim parę scen, które przypominają dziecięcy koszmar. Uważam, że paradoksalnie mogą być to dla młodych widzów trudniejsze obrazy niż wyżej wspomniany obcy.

Dziękuję, wiele z Anime dostępnych na Netfliksie są ciężkie do odbioru dla dziecka. Synek oglądał Sporited Away i księżniczkę Mononoke i chociaż było kilka strasznych scen, podobały mu się. Obawiam się jednak że Chłopca i czapkę obejrzymy w domu, jeśli się wystraszy po prostu nie będzie kontynuował. W kinie ciężej ;)

Bardziej zastanowiłbym się czy 7 latek nadąży z czytaniem napisów, chyba że jest gdzieś w kinach wersja z dubbingiem ale wątpię

Dziękuję, ogladamy wszystkie Anime które są dostępne na Netfliksie tylko z napisami. Synek czyta samodzielnie od roku.

Treści drastycznych (poza wspomnianym patroszeniem ryby) nie kojarzę, ale... siedmiolatek niewiele z filmu zrozumie. Ba, sam niewiele pojąłem, ale czwarty krzyżyk dawno minął!

Jedna z pierwszych scen, gdy chłopiec sam sobie rozbija głowę kamieniem i zalewa się krwią... Jestem świeżo po seansie w kinie i był wśród widzów pan z około 6-7-letnim synkiem. Młodziak zakrył oczy podczas tej sceny.

A kto jako dziecko rozumiał japońskie produkcje, nawet typu "Czarodziejka z Księżyca"? No właśnie, tu masz odpowiedź. Japończycy produkują takie filmy ponieważ to im wychodzi najlepiej (patrz Neon Genesis Evangelion z 1995 roku), ale są one kierowane głównie do dojrzałych widzów. Dla dziecka może to być ciekawe przeżycie, ale to już kwestia wielce indywidualna.

Zgadza się. Większość produkcji anime jest dla starszych dzieci. Ja uwielbiam japońskie kino, w tym anime i moje dziecko chcąc nie chcąc ogląda ze mną. Kiedy jest coś straszniejszego zasłania oczy ;)

Mi też w ten sposób zdarzało się oglądać "straszne" filmy z rodzicami. I nawet jeśli zasłaniem oczy, podczas wyjścia ksenomorfa z człowieka, zawsze uważałem to za miło spędzony czas z bliskimi. Bo i przy rodzicu dzieciak boi się zwyczajnie mniej, a nawet podświadomie (i świadomie) oczekuje od swojego opiekuna lekcji wewnętrznej siły i umiejętności opanowania strachu. No i przede wszystkim nie jest zostawiony sam na pastwę losu, wiedząc, że może zwrócić się o pomoc do kogoś, komu ufa.

Fajne podejście - dobrze, że dbasz o psychikę dziecka, bo nie wszystko w każdym wieku. Pewne rzeczy są za ciężkie i trzeba do nich dorosnąć. A ci wszyscy, co to piszą czego to nie oglądali - nie wiem czy jest się czym chwalić. Papierosy też można zacząć palić w wieku 5 lat - tylko po co?

Myślę, że tak. Dziś moja 7.5 letnia córka obejrzała Spirited Away I jej się podobało. Filmu nie odebrała jako straszny, może dwie trzy sceny, ale za to zobaczyła w nim smutek. Druga rzecz już do forumowiczów, płatki śniegu itp myślę że biorą się stąd, że dzieci pozostają same ze swoimi emocjami, brakuje przy nich rodziców, którzy te emocje pomieszczą i dadzą bezpieczeństwa. Wtedy takie dziecko może obejrzeć coś strasznego czy smutnego gdy może potem z rodzicem o tym rozmawiać (a najlepiej oglądać we dwoje)

Nie będą ten film nas oznaczenie wiekowe 10+ a i tak jest ono mocno zaniżone. Oznaczenie wiekowe jest tam z konkretnego powodu.

Z tego co się zorientowałam to nie ma wersji z dubbingiem. Są tylko z napisami, więc 7 latkowi będzie trudno ogarnąć czytanie i oglądanie jednocześnie. Chciałam bardzo iść z moimi dziesięciolatkami ( kochamy filmy tego twórcy i widzieliśmy wspólnie wszystkie), ale te napisy to zapora jeżeli chodzi o film kinowy. Szkoda, że nie chciało się dystrybutorowi zrobić dubbingu. Starsze osoby też nie ogarniają napisów że względu na problemy ze wzrokiem i to jest mocno dyskryminujące.

My właśnie oglądamy wszystkie anime Miyazakiego które są dostępne na Netfliksie, tylko z napisami. Próbuje się uczyć japońskiego i nie znoszę dubbingu. A synek czyta od 5 roku życia i aktualnie bez problemu nadąża. Na początku kazał mi włączać dubbing ale nie potrafię ;) Myślę że to kwestia przyzwyczajenia dla dziecka. Widomo że „maluchom”łatwiej jest skupić się tylko na oglądaniu niż na jednym i drugim ale jak się obejrzy jeden potem drugi film z napisami to spokojnie widzą że da się.

Treść nie jest przerażająca, dziś byłam z 7 latkiem, większym problemem były napisy i to że przez to nie ogarnął do końca fabuły

Nie ma sensu iść z dzieckiem na ten film. Nie ma tam nieodpowiednich scen, po prostu dziecko nie będzie wiedziało o co chodzi (pomijam kwestię napisów!). Ja z resztą też nie wiem o co chodziło, mam jakieś tam pomysły ale ogólnie, to nie bardzo.

Zdecydowanie nie. Raz, że mało zrozumie, dwa, że jest parę scen, które dla siedmiolatka mogą być traumatyczne. Jak chociażby sny z pożarem szpitala.

Tak wszystko dla ludzi, ale trzeba potem z dzieckiem odbyć rozmowę o czym tak naprawdę był ten film. Polecam sprawdzić tą recenzję i zobaczyć czy to dobry pomysł ^^ https://pozapozorna.blogspot.com/2024/01/chopiec-i-czapla-tajemnicze-dzieo-w. html

Właśnie wyszłam z filmu z moją trzynastolatką. To nie jest film dla dzieci i nie chodzi o sceny przemocy czy krew. Dziecko w tym wieku nic z tego filmu nie zrozumie, po prostu. Wyszłam z seansu z napakowaną myślami głową, a jestem dojrzałą babką. 2 godziny metafor plus obrazy wojny. Księżniczka M. jest przy tym filmie wręcz łopatologiczna. W ogóle mam wrażenie, że kulturowo to najbardziej nam odległy film M. Dużo rzeczy jest tylko zasygnalizowanych i my ich nie potrafimy naturalnie wyłapać, nie ten kod.

Dziękuję za odpowiedź. To jest chyba „najtrudniejszy” obraz Mizuyakiego. Łukasz Mańkowski (japonista i znawca kina japońskiego) mówił w podcaście Pięć Smaków, że ilu krytyków tyle interpretacji tego obrazu. Tak naprawdę każdy może odbierać i rozumieć go na swój sposób. Myślę, że większość dzieł Mizuyakiego jest dla nieco starszych widzów niż te 7 lat. Ale i tak w domu oglądamy te dla 10+ i na przykład przy Nausticii, musiałam mu tłumaczyć czym był trujący las i te niedobre” omu. Myślę że coś wyniósł z tego dzieła. I tak ciągle się bije z myślami czy nie iść z nim na Chłopca i Czaple, bo wydaje mi się że wizualnie to piękny film. Albo pójdę ostatecznie sama. A dużo jest tych scen z płonącą matką ? Bo tego synek bałby najbardziej.

Sporo, ponieważ wraca we wspomnieniach. Moja córka się na filmach M. wychowała, ale serio tego akurat dla 7. latka nie polecam. Naprawdę nie ma sensu się spieszyć i z lekturami i z filmami. Wszystko ma swój czas. Trzeba mieć narzędzia, żeby z nimi obcować. Można wszystko dziecku wytłumaczyć, ale po co? Istota sztuki to chyba bezpośrednie zetknięcie i rezonans, indywidualna interpretacja. W przypadku takiego Parku Jurajskiego czy innego Obcego może i można rozważać, czy dziecko "da radę", "wytrzyma", ale Chłopiec i czapla to przecież inna kategoria. To, że syn się nie będzie bał, to zdecydowanie za mało. Jeżeli będziesz mu chciała ten film tłumaczyć, to zabijesz to, o co w kontakcie ze sztuką chodzi. W innych filmach M. dziecko może się skupić na powierzchniowej fabule i mieć satysfakcję. W przypadku tego filmu to raczej trudne i wymagające nawet dla dorosłego widza.

Żebym została dobrze zrozumiana: nie tłumaczę synkowi każdej bajki Miyazakiego i nie robię mu wykładów jak powienien rozumieć film. Ale jeśli oglądamy a on pyta, bo czegoś nie rozumie, to mu tłumaczę, oczywiście biorąc pod uwagę jego wiek. Nie widzę także nic złego w nakierowaniu dziecka poprzez zadawanie pytan po skończonej bajce. Niestety to takie „zboczenie” zawodowe bo pracuje z dziećmi a dawno temu prowadziłam warsztaty literacko filmowe, bardzo amatorskie haha ale było z tego dużo frajdy dla mnie i dzieciaków. Na chłopca i czaple jednak pójdę sama, dzięki :)

To, że jest coś animowane nie oznacza od razu, że dla dzieci. Ten film zdecydowanie nie jest dla młodszego widza. Zresztą gdyby poszukać informacji to widnieje, że jest od 12 lat. Dla dzieci, odradzam, dla dorosłych, polecam.

Dziękuję za uświadomienie ;)

To nie jest film dla dzieci w żadnym przypadku.

Nie, 7latek nie ogarnie fabuły i napisów. Scen drastycznych nie ma. Nawet niedobre papugi nie sieją grozy, a bardziej politowanie bo są mało inteligentne :) Za to Ty idź na to anime obowiązkowo!